رادیو تراژدی پادکستی است که از شهریور سال 1399 ماهانه منتشر می‌شود. در هر شماره‌ی این پادکست به زندگی و داستان تراژیک یک شخصیت می‌پردازیم؛ شخصیت‌هایی کمتر شناخته شده که معمولا اطلاعات چندانی درباره‌شان نیست یا فراموش شده‌اند. اساس کار رادیوتراژدی روایت داستان‌هایی است برپایه‌ی واقعیت و برآمده از کار روزنامه‌نگاران تحقیقی.
«کتاب تراژدی» دوماه‌نامه‌ای است وابسته به رادیوتراژدی که سازندگان این پادکست از آذر سال 1400 منتشرش می‌کنند. کتاب تراژدی مجله‌ای است مستقل که با درآمد حاصل از تک‌فروشی، حق اشتراک و آگهی اداره می‌شود. آنچه «کتاب تراژدی» روایت می‌کند متکی به تحقیق است اما دور از نثر خشک و جدی و معمول گزارش‌نویسی در دنیای روزنامه‌نگاری ما. نویسندگان مجله تلاش می‌کنند این گزارش‌های تحقیقی را در قالب روایتی دراماتیک بیان کنند. این وجه دراماتیک تا جایی حفظ می‌شود که «حقیقت» مخدوش نشود و خیالپردازی، واقعیت را خدشه‌دار نکند. «کتاب تراژدی» چهار فصل دارد؛ روایت، شرح حال، تابلو و رادیوتراژدی؛ بخش اول گزارش‌های تحقیقی درباره‌ی مسائل روز است، بخش دوم شرح حال یک شخصیت است، بخش سوم آلبومی از نقاشی‌ها و عکس‌هاست و بخش آخر، متن یک شماره‌ی پادکست رادیوتراژدی است.