جانی دپ و سرخوشی کریم نیکونظر: توی یکی از تیزرهای جشنواره‌ی کارلووی واری، جانی دپ با سروشکل هیپی‌وار وارد ساختمانی می‌شود و بعد از گفت‌وگویی، تندیس جشنواره را روی میز می‌گذارد. دپ با پلاکی اسمش را روی تندیس پیچ کرده؛ انگار که می‌خواهد پُز جایزه‌اش را بدهد. همان موقع گوشه‌ی تصویر نوشته می‌شود: «جانی دپ؛ …
درباره‌ی روزهای عالی؛ ویم وندرس کریم نیکونظر: هیچ عجیب نیست که نام شخصیت اصلی فیلم «روزهای عالی» همان است که یاسوجیرو ازو برای مرد میانسال «بعدازظهر پاییزی» انتخاب کرده بود؛ هیرایاما. شصت سال از ساخت شاهکار ازو گذشته و وندرس، این عاشق ازو، در بازگشتی دوباره به توکیو ادای دینی تمام‌عیار به اسطوره‌ی سینمای ژاپن …
درباره‌ی آناتومی یک سقوط؛ ژوستین تریر کریم نیکونظر: مناقشه‌برانگیزترین فیلم سال، احتمالاً فیلم «آناتومی یک سقوط» ساخته‌ی ژوستین تریر است؛ برنده‌ی نخل طلا و ستایش‌شده از طرف منتقدان. فیلم درامی دادگاهی است که آرام و با حوصله، رابطه‌ی یک زوج را واکاوی می‌کند و با اشاره‌‌های پراکنده به زندگی آن‌ها، موقعیت‌های متناقض می‌آفریند؛ مثل همیشه …
درباره‌ی برگ‌های مرده؛ آکی کوریسماکی کریم نیکونظر: مثل تمام فیلم‌هاش اینجا هم پای رابطه‌ای عاطفی در میان است؛ قصه‌ی عاشقی مردی دائم‌الخمر با زنی کارگر که تنهایی به هم وصل‌شان می‌کند. طرح داستانی ساده است اما لحن سرد کوریسماکی، شوخ‌طبعی و طنازی و اجرای خوددارانه‌اش در طراحی نماها و بازی‌ها تماشاگر را تا پایان مشتاق …
درباره‌ی ایماگو؛ اُلگا چایداس حسین عیدی‌زاده: اِلا در آخرین سال‌های لهستان کمونیستی سرگشته و حیران است. اطرافیانش فکر می‌کنند او دیوانه است و برای همین به آسایشگاه می‌فرستندش اما خیلی زود می‌فهمیم الا هنرمندی بسیار بااستعداد است که انگار خیلی زود به دنیا آمده و کسی او را درک نمی‌کند. حتا وقتی اتفاقی وارد دنیای …
درباره‌ی شرق شیرین؛ شان پیرس ویلیامز حسین عیدی‌زاده: «شرق شیرین» ساخته شان پیرس ویلیامز، فیلمبردار کارهای برادران سفدی داستان لیلیان است که ناگهان از زندگی روزمره نوجوانی و حرص خورد از دست دوست‌پسر لاقیدش خود را می‌رهاند و راهی سفری می‌شود که هیچ از آن نمی‌داند و نمی‌داند چه چیزی در انتظارش است و اصلا …
درباره‌ی خیال؛ آلیچه رورواکر کریم نیکونظر: بعدِ تماشای «خیالِ» آلیچه رورواکر رفتم و فهرست فیلم‌های محبوبش را مرور کردم. حدسم درست بود؛ اغلب فیلم‌های محبوبش قصه‌ی آدم‌های دربه‌دری‌اند که خانه‌به‌دوشی را ترجیح می‌دهند به ثبات؛ یک‌جور بی‌قراری درشان هست که در سینمای امروز کمتر می‌بینیم، نوعی ناآرامی و خوی هیپی‌گری که در زمانه‌ی ما انگار …